It's a PANG: พฤศจิกายน 2014

วันอาทิตย์ที่ 30 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

ไปเที่ยวววววว

วันนี้ปังไปเที่ยวนอกบ้านมาด้วย~ วิ่งเล่นจนเหนื่อยเลยค่ะ

แล้วพรุ่งนี้มาติดตามสาระดีๆกันนะ ติดตามได้ที่นี่และก็ที่ FB : https://www.facebook.com/itisapang น๊าาาาาาา

วันเสาร์ที่ 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

200 สายพันธุ์น้องหมาทั่วโลกในภาพกราฟิกสุดแสนน่ารัก

คนรักน้องหมาเคยลองนับดูไหมคะ ว่าเรานั้น รู้จักสุนัขกันอยู่กี่สายพันธุ์ และแต่ละสายพันธุ์มีถิ่นกำเนิดมาจากไหนกันบ้าง ? ไม่ค่อยรู้กันมากใช่ไหมคะ งั้นวันนี้ ปัง ก็เลยมี ภาพกราฟิกน่ารัก ๆ จาก Lili Chin ศิลปินผู้รักน้องหมาเป็นชีวิตจิตใจ ซึ่งรวบรวมสายพันธุ์สุนัขจากทั่วโลกเอาไว้ถึง 200 สายพันธุ์ แล้ววาดภาพน่ารักที่ดูแล้วเข้าใจง่าย โดยแยกถามถิ่นกำเนิดของน้องหมา ใครอยากรู้จักพันธุ์สุนัขให้มากขึ้น ลองไปชมภาพกราฟิกเหล่านั้นได้ที่บล็อกของปังกันเลยค่ะ

แล้วพรุ่งนี้มาติดตามความน่ารักของปังกันบ้างนะ ติดตามได้ที่นี่และก็ที่ FB : https://www.facebook.com/itisapang น๊าาาาาาา

ขอขอบคุณข้อมูลจาก http://pet.kapook.com/view99709.html

ภาประกอบจาก dogsoftheworld-by-lili.tumblr ด้วยนะคะ

วันศุกร์ที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

วันศุกร์แล้ววว !

วันศุกร์สักที ปังโชว์ยิ้มหวานสวยๆเลย

วันพฤหัสบดีที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

10 สายพันธุ์น้องหมาที่ไม่น่าจะเลี้ยงในเมืองได้ แต่เลี้ยงได้!

ความเป็น “เมือง” ขยายกว้างไม่ใช่เพียงแค่ในกรุงเทพมหาคร แต่กระจายไปในทุก ๆ จังหวัด พื้นที่ที่เคยมีกว้างขวางก็ถูกย่อยให้แคบลง มาอาศัยอยู่ตามคอนโด อพารต์เม้นท์ ทาวน์เฮาส์ ทาวน์โฮม มีพื้นที่จำกัด แต่ก็อยากมีน้องหมาเพื่อนรักอาศัยอยู่ด้วย จึงเลือกเลี้ยงน้องหมาพันธุ์เล็กตัวน้อย หวังว่าไม่ต้องใช้พื้นที่มาก อยู่พื้นที่แคบได้ แต่ในความเป็นจริงแล้ว น้องหมาพันธุ์เล็กมักมีพลังงานสูง อยู่ไม่สุข ปากเปราะเห่าเก่ง สร้างความปวดหัว รำคาญใจให้กับผู้เลี้ยงในบางคน อีกทั้งอาจเป็นการสร้างศัตรูกับเพื่อนบ้านอีกด้วย

บทความเรื่องน่ารู้ สายพันธุ์ครั้งนี้ จึงจะมาแนะนำน้องหมาสายพันธุ์มหึมาที่ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อว่า เลี้ยงได้ดีในที่แคบยิ่งกว่าน้องหมาพันธุ์เล็กๆ อย่างชิวาวา ปอมเมอเรเนียน หรือ ยอร์คเชียร์ เสียอีก เพราะพวกเขามีพลังงานไม่มาก ชอบอยู่เงียบๆ ในพื้นที่จำกัดร่วมกับครอบครัว มาดูกันค่ะว่ามีพันธุ์ไหนกันบ้าง น่ารัก น่าชังทั้งนั้นเลย >///<

1. เกรท เดน (Great Dane)

เกรท เดน หนึ่งในสายพันธุ์ที่มีสถิติว่าเป็นสายพันธุ์ที่สูงที่สุดในโลก คือ สูงมากกว่า 75 เซนติเมตร หรือครึ่งหนึ่งของคนที่สูง 150 เซนติเมตรค่ะ แต่ลักษณะนิสัยของพวกเขาค่อนข้างอ่อนโยน นิ่งสุขุม ชอบนั่งเล่นอยู่บนโซฟา อยู่บนตักของเจ้าของภายในบ้าน ไม่ไฮเปอร์ ทำลายข้าวของ เพียงมีที่เฉพาะให้พวกเขานอน หรือมีห้องในบ้านสัก 2 ห้องให้พวกเขาเดินเล่น แค่นั้นก็เพียงพอสำหรับพวกเขาค่ะ จึงเหมาะกับการอาศัยอยู่ในเมืองที่มีบ้านหลังเล็ก ๆ พื้นที่ไม่มาก แล้วถ้ามีคอนโดห้องชุด อนุญาตให้น้องหมาเข้าไปอยู่ได้ เกรทเดนก็ไม่สร้างปัญหาค่ะ พวกเขาไม่ค่อยเห่า ยกเว้นเมื่อมีคนแปลกหน้าเข้ามาในบ้านระหว่างที่เจ้าของไม่อยู่ค่ะ

2. นิวฟันแลนด์ (Newfoundland)

พี่เบิ้มยักษ์ใหญ่ต้องยกให้นิวฟันแลนด์ น้องหมานักกู้ภัยทางน้ำที่ดูเผิน ๆ หน้าตาคล้ายกับทิเบตัน มาสทิฟฟ์แต่เป็นเวอร์ชั่นใจดี พวกเขาเป็นมิตร ใจดี อ่อนโยน รักเด็ก ช่างประจบเจ้าของ เห็นตัวใหญ่ๆ น้ำหนัก 50 กิโลกรัมแบบนี้แต่กลับมีนิสัยชอบให้อุ้ม ชอบนั่งตักเจ้าของ พวกเขามีพลังงานต่ำ กิน ๆ นอน ๆ ชอบว่ายน้ำเป็นการออกกำลังกาย เหมาะเป็นน้องหมาสำหรับครอบครัว คอยเป็นพี่เลี้ยงที่ดีให้แก่เด็ก แถมยังช่วยดูแลเด็ก ๆ ได้ดีอีกด้วย พวกเขาปรับตัวอยู่ได้ดีกับพื้นที่เล็ก ๆ แคบ ๆ ไม่ค่อยเห่า ซุกซน แต่อาจจะต้องดูแลเรื่องขนเป็นพิเศษค่ะ

3. มาสทีฟฟ์ (Mastiff)

ไม่ว่าจะเป็นอิงลิชมาสทีฟฟ์ หรือ บูลมาสทีฟ ทั้ง 2 สายพันธุ์ล้วนเป็นน้องหมาที่เหมาะเลี้ยงไว้ในครอบครัวเป็นทั้งเพื่อนรักและองครักษ์ที่ดี ใจดี ไม่ดุร้าย เป็นเพื่อนเล่นกับเด็ก ๆ ได้สบาย อีกทั้งมาสทิฟทีฟฟ์เป็นน้องหมาร่างใหญ่ สูงเกือบ 150 เซนติเมตร น้ำหนักประมาณ 40 กิโลกรัม จึงอดทนต่อการเล่นแรงของเด็ก ๆ ได้ เด็ก ๆ จะขี่หลังเล่นก็ไม่ว่ากัน ใช้มือตีเล่นพวกเขาก็ไม่รู้สึกเจ็บปวดมากอาจแค่รู้สึกคันยิบ ๆ พวกเขาเป็นน้องหมาพลังงานต่ำ เคลื่อนไหวเชื่องช้า ไม่ค่อยแอคทีฟ ชอบนอนเล่นอยู่ในบ้านกับครอบครัว จึงเหมาะกับเลี้ยงในพื้นที่ที่ไม่กว้างมากค่ะ แล้วถึงแม้จะเห็นตัวใหญ่มโหฬารแบบนี้ก็ตาม พวกเขาชอบให้ถูกเลี้ยงอยู่ในบ้าน เพราะจะช่วยให้พวกเขารู้สึกมั่นคง ไม่กระวนกระวายหรือซึมเศร้าที่ต้องอยู่ห่างจากครอบครัวค่ะ

4. เกรย์ ฮาวนด์ (Grey Hound)

น้องหมาจอมซิ่งวิ่งเร็วที่สุดในโลกสายพันธุ์นี้ เห็นปราดเปรียวไม่น่าจะอยู่ในพื้นที่แคบ ๆ ได้แต่เชื่อหรือไม่คะว่าพวกเขาอยู่ได้ดีมาก ๆ ในอพาร์ตเม้นท์หรือพื้นที่แคบ ชอบนอนในเงียบ ๆ โดยเฉพาะบนโซฟา พวกเขาไม่ค่อยเห่า แต่อาจจะขี้กลัว ขี้กังวลสักหน่อย เปราะบางทางความรู้สึก ผู้เลี้ยงควรดูแลเขาด้วยใจที่อ่อนโยน ไม่ดุว่าพวกเขา อย่างไรก็ตาม พวกเขาจะดีใจ แอคทีฟขึ้นมาทันทีที่เห็นสนามหญ้า หรือ ออกไปนอกบ้าน การพาไปสวนสาธารณะ พาไปเดินเล่น วิ่งเล่นจึงยังจำเป็นต่อพวกเขาเพื่อให้ร่างกายแข็งแรง สุขภาพดี แล้วก็มีความสุขค่ะ

5. เซ็นต์ เบอร์นาร์ด (Saint Bernard)

น้องหมานักบุญ เซ็นต์ เบอร์นาร์ด หรือที่เรารู้จักกันจากภาพยนตร์เรื่อง บีโธเฟ่น เป็นน้องหมาตัวใหญ่มหึมาที่มีจิตใจดี อ่อนโยน เข้ากันได้กับเด็ก ชอบอยู่ในบ้าน ไม่ดื้อ ไม่ซน มีพลังงานไม่สูง ดูอืดอาด ไม่ค่อยเห่า พวกเขาจึงอยู่ในที่แคบ ๆ ได้โดยที่เจ้าของจะไม่รู้สึกว่าพวกเขาเกะกะ สามารถการนอนเล่น นั่งเล่นอยู่ในมุมของตัวเองได้ดี การถูกเลี้ยงให้อยู่นอกบ้านจะทำให้น้องหมารู้สึกโดดเดี่ยว หวาดวิตก ไม่ไว้ใจ ตื่นตกใจได้ง่าย แล้วอาจทำร้ายคนในครอบครัวโดยไม่ได้เจตนา นอกจากนี้เซนต์ เบอร์นาร์ดยังเป็นน้องหมากู้ภัยให้แก่คนสูงวัยหรือเด็ก ๆ ได้อีกด้วย อย่างไรก็ตาม ถ้าเลี้ยงในพื้นที่แคบอาจจะต้องระวังเสียงเห่าที่ดังก้องของพวกเขา แล้วก็เรื่องความสะอาดทั้งของบ้าน และของน้องหมา เพราะพวกเขามีขนยาว หนากว่าพันธุ์อื่น ๆ ที่บอกไปข้างต้นนั่นเองค่ะ

6. ไอลิช วูลฟ์ฮาวนด์ (Irish Wolfhound)

ไอลิช วูลฟ์ฮาวนด์ เป็นสายพันธุ์น้องหมาที่ไม่ค่อยมีให้เห็นในเมืองไทย หรือ แม้กระทั่งในต่างประเทศค่ะ พวกเขาเป็นน้องหมาพันธุ์ยักษ์ ขายาว สูงโย่ง ส่วนกว่า 150 เซนติเมตร มีกล้ามเนื้อกำลังพอดี ขนยาวรุงรัง ดูไม่ค่อยจะสะอาด และน่าคบหา แต่พวกเขาเป็นน้องหมาที่เป็นมิตร เหมาะกับเลี้ยงไว้เป็นเพื่อนในครอบครัว และ เลี้ยงได้ดีทั้งในบ้าน นอกบ้าน หรือ ในพื้นที่แคบ พวกเขาจะมีความสุขที่จะอยู่ในบ้าน เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว แต่ถึงอย่างไร ต้องพาพวกเขาออกไปเดินเล่นนอกบ้านบ้าง พาไปออกกำลังกายค่ะ

7. เบอร์นีส เมาน์เทนด็อก (Bernese Mountain Dog)

น้องหมาภูเขาจากสวิซเซอร์แลนด์ เป็นน้องหมาพลังงานต่ำ ถูกเลี้ยงให้อยู่นอกบ้านไม่ค่อยได้ จะเกิดอาการหงอยเหงา เศร้าใจ พวกเขาอยู่ติดกับครอบครัว ชอบอยู่ในบ้าน คอยประจบเอาใจสมาชิกในครอบครัว รับการมีปฏิสัมพันธุ์กับครอบครัวอย่างมาก เช่นเดียวกับน้องหมาพันธุ์เซนต์ เบอร์นาร์ด ดังนั้น ถ้าเกิดเจ้าของปล่อยทิ้งไว้ข้างน้องอาจส่งผลให้มีพฤติกรรมก้าวร้าว เห่าพร่ำเพรื่อ ทำลายข้าวของได้ แล้วถึงแม้จะเลี้ยงในพื้นที่แคบได้ ก็ไม่ควรปล่อยให้พวกเขาอยู่ตามลำพัง ควรมีคนอื่นในสมาชิกครอบครัวอยู่ พวกเขาจะได้ไม่วิตกตกกังวล เห่า หรือทำลายบ้านจนเดือดร้อนนะคะ ด้วยเหตุนี้เอง การฝึกวินัยให้ทำตามคำสั่งจึงจำเป็นสำหรับพวกเขาอย่างมากค่ะ

8. โดเบอร์แมน พิชเชอร์ (Doberman Pinscher)

เวลาเห็นโดเบอร์แมนน้องหมาสูงโปร่ง ดูเข้มงวด เคร่งครึม ดุดัน เหมือนนายตำรวจพันธุ์ ก็คิดว่าพวกเขาน่าจะชอบพื้นที่กว้าง อาศัยนอกบ้าน รักอิสระ เป็นปัจเจก หากในความเป็นจริงแล้ว พวกเขาชอบอาศัยอยู่ในบ้าน มีความสุขที่จะอยู่ในบ้านกับครอบครัวมากกว่านอกบ้าน เดินตามคนในครอบครัวคอยนั่งอยู่ข้างๆ ให้พวกเขาอุ่นใจ แต่ถ้าในบ้านมีห้องสำหรับให้พวกเขาได้เดินไปเดินมาหรือมีอาณาบริเวณอยู่บ้างสักเล็กน้อยก็จะยิ่งถูกใจพวกเขามากขึ้น ไม่จำเป็นต้องเป็นสนามหญ้าใหญ่โต ทุ่งหญ้าหรือ สวนก็ได้ค่ะ ขอมีเวลาหรือพื้นที่ให้น้องหมาได้ออกกำลังกายก็เพียงพอ

9. เยอรมัน เชฟเพิร์ด (German Shepherd)

น้องหมาตำรวจเยอรมัน เชฟเพิร์ด อยู่ได้ดีมาก ๆ ในพื้นที่แคบแม้แต่ในอพาร์ตเม้นท์ พวกเขาจะมีความสุขที่ได้อยู่ภายในตัวบ้าน อาคารกับครอบครัวเป็นมิตรกับเด็ก ๆ ไม่ก้าวร้าว อีกทั้งยังมีนิสัยอ่อนโยน ฝึกง่าย ฉลาด เชื่อฟังคำสั่งได้เป็นอย่างดี แล้วถึงแม้จะตัวใหญ่ แต่ก็เดินเคลื่อนไหวช้า ๆ ไม่เกะกะระราน หรือ ซุ่มซ่ามทำให้บ้านเสียหาย อย่างไรก็ตาม การพาไปออกกำลังกายน้องบ้าน พาพวกเขาไปเดินเล่นก็ช่วยผ่อนคลายความเครียด แล้วช่วยป้องกันโรคเกี่ยวกับข้อสะโพกเสื่อมอีกด้วยค่ะ

10. ซามอยด์ (Samoyed)

ซามอนด์เป็นน้องหมาที่พลังงานไม่น้อยหากเทียบกับน้องหมาพันธุ์ใหญ่สายพันธุ์อื่น พวกเขาออกจะขี้เล่นแอ็คทีฟ แต่ก็สามารถปรับตัวในสิ่งแวดล้อมที่แตกต่างกันได้เป็นอย่างดี โดยเฉพาะการต้องอยู่ในพื้นที่จำกัด อย่างบ้านหลังเล็กๆ คอนโด อพาร์ตเม้นท์ แต่จำเป็นที่จะต้องพาพวกเขาไปออกกำลังกาย แล้วควรฝึกการถูกปล่อยให้อยู่ตามลำพัง ไม่ตามใจ หรือ เลี้ยงให้น้องหมาติดเรา จนเกิดเป็นปัญหาพฤติกรรมถูกไว้อยู่ตามลำพังไม่ได้ เนื่องจากพวกเขาค่อนข้างติดครอบครัว ผูกพันกับครอบครัวมาก ๆ แนะนำว่าไม่สามารถฝึกให้พวกเขาอยู่ตามลำพังได้ ก็ควรมีคนหนึ่งในสมาชิกอยู่บ้านตลอดเวลา อย่างเช่นคนช่วงวัยเกษียณหรือ คนที่ทำงานหน้าคอมจากที่บ้านค่อนข้างจะเหมาะค่ะ พวกเขาสามารถนอนนิ่ง ๆ ใกล้ ๆ ไม่ซุกซนได้เป็นเวลานาน

ถึงน้องหมาตัวใหญ่บางตัวจะไม่จำเป็นต้องอาศัยอยู่ในบ้านหลังใหญ่ พื้นที่กว้าง มีสนามหญ้าให้วิ่งเล่น การการออกกำลังกาย พาเดินเล่น วิ่งเล่นนอกบ้านก็ยังจำเป็นสำหรับน้องหมาเช่นเดียวกันในทุก ๆ สายพันธุ์นะคะ เพื่อที่พวกเขาจะมีสุขภาพกายแข็งแรง ไม่เครียด ได้ปลดปล่อยพลังงานออกบ้างในแต่ละวัน อีกทั้งยังเป็นการสร้างความสัมพันธุ์ที่ดีระหว่างคนเลี้งกับน้องหมา ... ดังนั้น ถ้าเพื่อน ๆ คนไหนถูกใจน้องหมาพันธุ์ใหญ่แต่มีพื้นที่น้อยแบบพริก ก็สามารถเก็บน้องหมาทั้ง 10 สายพันธุ์ไว้ในอ้อมใจได้เลยนะคะ >//<

แล้วพรุ่งนี้มาติดตามความน่ารักของปังกันบ้างนะ ติดตามได้ที่นี่และก็ที่ FB : https://www.facebook.com/itisapang น๊าาาาาาา

ขอขอบคุณข้อมูลจาก http://www.dogilike.com/content/tip/3581/ ด้วยนะคะ :)

วันพุธที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

ภาพการทำงานโครงการอนุรักษ์วัฒนธรรมเทิดพระเกียรติ

ตำแหน่ง : ปฎิคม

นางสาวภาวิณี รัชนีกร , นางสาวอำไพ จิมประจง

งานที่ได้รับมอบหมาย : จัดทำกล่องอาหารว่าง แพ็คกล่องอาหาร จัดทำพวงมาลัยสำหรับจำหน่ายให้กับผู้เข้าประกวดขับร้องเพลงลูกทุ่ง เดินทางไป บริษัท แลตตาซอย จำกัด เพื่อไปรับของ และไปซื้อของที่ต้องใช้ในการจัดทำอาหารว่างที่ Macro

------------------------------------------------------------------------------------------------------

ตำแหน่ง : เลขา

นางสาวปิยรัตน์ กุลงามดี

งานที่ได้รับมอบหมาย : จัดทำคำกล่าวเปิดงานของ คณบดี, อธิการบดี ช่วยเหลืองานของปฏิคม ช่วยเหลืองานของฝ่ายอื่นๆ

------------------------------------------------------------------------------------------------------

ตำแหน่ง : กรรมการคัดลายมือ+มัลติมีเดีย

นางสาวอาจรีย์ อินอ่อน

งานที่ได้รับมอบหมาย : เป็นกรรมการคุมการประกวดคัดลายมือ ที่ชั้น 10

------------------------------------------------------------------------------------------------------

ภาพการทำงาน

นอนกันเถอะ !

วันนี้ปังมาส่งทุกคนเข้านอนนะคะ ฝันดีราตรีสวัสดิ์ค่าา

วันอังคารที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557

พฤติกรรมน่าปวดหัว 5 อย่างที่ต้องจัดการ ! ของปอมเมอเรเนียน

น้องหมาปอมเมอเรเนียน ขนฟูน่ารัก เวลาเห็นก็อยากจะเดินเข้าไปทักทาย แต่ก็ต้องหยุกชะงักทันทีเพราะ ถูกเสียงเห่าแหลมๆ กรรโชกใส่ แถมแยกเขี้ยว เตรียมพร้อมจะเข้ามากัด จนเราต้องเป็นฝ่ายเดินถอยหนี รอให้น้องหมาเดินเข้าบ้านเสียก่อน จึงจะเดินต่อไปได้ ซึ่งความเกรี้ยวกราดของปอมเมอเรเนียนตัวนี้เข้ามาลบภาพจำเดิมๆ ที่ว่าน่ารักของน้องหมาปอมเมอเรเนียนที่เห็นตามเว็บไซต์ ที่ดูใจดี น่ารัก เหมือนตุ๊กตา เป็นมิตร เป็นมิตร ยิ้มต้อนรับคนแปลกหน้าเสมอๆ

แต่ในความเป็นจริงแล้ว ถ้าใครได้อ่านข้อมูล ทำความรู้จักลักษณะนิสัยตามสายพันธุ์ของปอมเมอเรเนียนมาก่อน ก็จะรู้แจ่มแจ้งเลยว่า ความเฮี้ยวของปอมเมอเรเนียนฝังอยู่ในสายเลือด!! มาดูกันค่ะว่า มีพฤติกรรมไหนที่คนรัก คนเลี้ยงปอมเมอเรเนียนควรรู้ เพื่อระวัง ป้องกัน และแก้ไขอย่างถูวธีค่ะ

1. ดื้อ หัวแข็ง

ปอมเมอเรเนียนเป็นน้องหมาที่มีความสั่นใจในตัวเองสูง ฉลาด ไม่ค่อยยอมใคร เอาแต่ใจตัวเอง ชอบให้เจ้าของเอาอก เอาใจ นิสัยออกจะคล้ายแมวนิดๆ ซึ่งความมั่นใจในตัวเองสูง ตัวเล็กใจใหญ่ หัวแข็งไม่อ่อนข้อให้ใครง่ายๆ จึงค่อนข้างฝึกยาก ผู้เลี้ยงต้องใช้ความอดทนในการฝึกสูง อีกทั้งพวกเขาค่อนข้างเป็นน้องหมาพลังงานสูง อยู่ไม่สุข การจะควบคุมปอมเมอเรเนียนก็ยิ่งเป็นสิ่งที่ยากขึ้นไปอีกค่ะ

จัดการอย่างไร

หากเพื่อนๆ เลือกที่จะเลี้ยงปอมเมอเรเนียน ควรเลี้ยงตั้งแต่พวกเขายังเด็ก จะเริ่มต้นฝึก สร้างกฏระเบียบวินัยได้ง่ายกว่าการฝึกปอมเมอเรเนียนที่อายุมาก เนื่องจากพวกเขาค่อนข้างมั่นใจในวิถีชีวิต และ กิจวัตรเดิมๆ ของตน ยิ่งถ้าเพื่อนๆ รับเลี้ยงปอมเมอเรเนียนที่เคยมีเจ้าของเดิมอยู่แล้ว ก็ต้องใช้เวลาในการฝึกมากขึ้น จึงควรหากิจกรรมกรรมทำร่วมกัน เช่น พาออกไปเดินเล่น ฝึกให้น้องหมาไว้ใจเราด้วยการให้รางวัล เวลาเขาทำตามคำสั่ง ให้นั่งตัก ลูบตัว มอบความรัก เป็นต้นค่ะ จากนั้น ค่อยๆ ฝึกระเบียบวินัยผสมผสานกับการเล่นเกม กิจกรรมต่างๆ สร้างเงื่อนไข ให้ทำตาม และให้รางวัล ควรหลีกเลี่ยงการฝึกวินัยอย่างจริงจังเข้มข้น จนพวกเขารู้สึกต่อต้าน แสดงความ ก้าวร้าว ไม่ยอมทำตามนะคะ

อย่างไรก็ตาม ปอมเมอเรเนียนเป็นน้องหมาที่เรียนรู้เร็ว ถ้าหากเขาพร้อมและเปิดใจยอมรับเจ้าของและพร้อมจะเรียนรู้ เมื่อเห็นว่าเขาทำผิดกฏ ควรบอกเขาทันที เขาก็จะสามารถรู้ได้อย่างรวดเร็ว หรือ จะฝึกให้หัดเดิน 2 ขา หน้า 2 ขาหลัง กระโดดรอดห่วงก็สามารถทำได้หมดค่ะ แต่ก็ต้องระวังปัญหาเรื่องกระดูกสะบ้าเคลื่อนนะคะ ไม่ควรฝึกอย่างหักโหมนะคะ

2. ปากเปราะ

ปอมเมอเรเนียนเดิมแล้ว พวกเขาเคยเป็นหมาที่คอยลากเลื่อน ปกป้องทรัพย์สินมาก่อน พวกเขาจึงมีสัญชาตญาณคอยระแวงระวังภัย อยากรู้อยากเห็น หากมีเหตุใดผิดปกติ ก็จะเห่าเตือนภัยในทันทีนั่นเองค่ะ ซึ่งพฤติกรรมปากเปราะของปอมเมอเรเนียน ต่างจากพฤติกรรมเห่าพร่ำเพรื่อนะคะ พวกเขาจะเห่าก็ต่อเมื่อมีเหตุเท่านั้น เพียงแต่จะเห่าถี่ ระแวงไปเสียเกือบทุกอย่างจนคล้ายๆ กับเห่าเรื่อยเปื่อยไม่มีหยุด ดังนั้น เมื่อใดที่ปอมเมอเรเนียนเห่า ไม่ควรเพิกเฉย แต่ควรใส่ใจ มองดู สอดส่อง ให้ดีก่อน แล้วจึงสั่งให้เขาหยุดค่ะ

จัดการอย่างไร

ด้วยความที่นิสัยของปอมเมอเรเนียนเป็นน้องหมาชอบสังเกตความผิดปกติ เห่าบอกเหตุ การจะอยู่ดีๆ ให้เขาหยุดเห่าเลยในทันที นอกจากจะทำให้เขาเครียด ยังเสียประโยชน์ ไร้น้องหมาคอยเฝ้ายาม ผู้เลี้ยงจึงควรดูให้รู้ว่าเขากำลังเห่าอะไร ก่อนจะให้คำชม บอกให้นั่งลง และให้รางวัล จากนั้นให้ชวนเขาไปทำกิจกรรมอย่างอื่น ห่างจากสิ่งที่อยู่ตรงนั้น เป็นต้นค่ะ

ในกรณี ที่เขาเห่าคนแปลกหน้าการสนับสนุนให้คำชม คงไม่ใช่วิธีการแก้ไขที่ดี ผู้เลี้ยงจำเป็นต้องพาน้องหมาออกสังคม พบเจอผู้คน ฝึกให้ถูกสัมผัส ทักทาย ถ้าพวกเขาเห่า ให้ออกคำสั่งออกให้หยุด และให้นั่ง จากนั้นให้เขาขนม เพื่อให้เขารู้ว่า เมื่อไหร่ที่หยุดเห่า พวกเขาก็จะได้รางวัล แล้วก็จะเห่าลดลง เห่าเฉพาะที่จำเป็นต้องเห่าจริงๆ การทำโทษ หรือ ดุอย่างรุนแรงอาจจะทำให้เขากลัว ช็อค และไม่กล้าเห่าอีกเลยก็ได้ค่ะ

3. ขู่ แว้งกัดเด็ก คนแปลกหน้า และน้องหมาตัวอื่น

ปอมเมอเรเนียนเป็นน้องหมาที่เรียกได้ว่า ไม่ถูกกับเด็ก เจอกันทีไรต่างยิงฟันเข้าหากันทุกที... ฝ่ายหนึ่งยิงฟันยิ้ม อีกฝ่ายแยกเขี้ยวยิงฟัน ขู่แว้งกัด ยิ่งถ้าเด็กคนไหนส่งเสียงหัวเราะ กรี๊ดกร๊าดตื่นเต้นตกใจ ก็จะยิ่งเร้าให้ปอมเมอเรเนียนพุ่งเข้าไปหา เพราะเข้าใจว่าเป็นการท้าทายของอีกฝ่าย ดังนั้น ทั้งตัวผู้เลี้ยง และผู้ปกครองเด็ก ควรระมัดระวังไม่ให้ทั้ง 2 ฝ่ายเผชิญหน้ากัน ในส่วนของคนแปลกหน้า ถ้าแค่เดินผ่านเฉยๆ หรือมองดูพวกเขา เขาก็จะไม่มีปฏิกริยาอะไรเท่าไหร่ แต่ถ้าอยู่ดีๆ มีมือใครเข้ามาจับหัว หรือ เดินรี่เข้ามาหาพวกเขา ก็จะตื่นตกใจ หวาดระแวง บางตัวเห่าเตือน บางตัวแว้งกัดทันที ยังไม่นับเหล่าน้องหมาตัวใหญ่ ที่ปอมเมอเรเนียนผู้กล้าหาญ ไม่เคยคิดเกรงกลัว เข้าใจว่าตัวเองตัวใหญ่เสมอ จึงเผลอขู่ วิ่งเข้าไปแง่งๆ ใส่ แล้วก็ถูกกัดอยู่บ่อยครั้ง ผู้เลี้ยงปอมต้องหูไวตาไว คลาดเพียงนิด ปอมเมอเรเนียนมีสิทธิ์บาดเจ็บได้ค่ะ

จัดการอย่างไร

วิธีการจัดการหลักๆ ก็คือ การพาปอมเมอเรเนียนออกงานบ่อยๆ พาไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะ พบปะเพื่อนฝูง เรียนรู้วิธีการเข้าสังคม เมื่อใดที่เขาทำท่าจะขู่หรือจะกัด ให้กระตุกสายจูง สังให้นั่งลง แล้วให้ขนมเป็นรางวัล หรือเวลาที่ใครต้องการเล่นกับพวกเขา ก็ให้ลองใช้วิธีให้อาหารเป็นรางวัล ให้ควรแค่ให้กิน แล้วก็จบไปนะคะ เพราะนั่นเท่ากับว่า เขาไม่ได้เรียนรู้อะไรเลย สักพักก็ขู่จะกัดอยู่ดี อย่างไรก็ตาม การฝึกน้องหมาที่ได้ประสิทธิภาพ ผู้เลี้ยงจำเป็นต้องมีความสุขุม มีความเป็นผู้นำ ไม่ยอมโอนอ่อนให้เขาโดยเด็ดขาด ไม่เช่นนั้น เขาก็จะเห็นเพียงแค่คนที่ให้อาหาร พาเดินเล่นเท่านั้นค่ะ

4. หวงของ

อย่างที่บอกไปนะคะ ว่าปอมเมอเรเนียนเป็นน้องหมาที่มีหน้าที่ปกป้องทรัพย์สิน ดูแลครอบครัว จึงไม่น่าแปลกใจที่จะมีนิสัยหวงของ ซึ่งนิสัยขี้ระแวง ขี้กลัว ตกใจง่ายก็เป็นอีกหนึ่งตัวแปรที่เพิ่มดีกรีความหวงของพวกเขาให้เพิ่มมากขึ้น ไม้เว้นแม้แต่เจ้าของ เมื่อใดที่เราเข้าใกล้ขณะที่พวกเขากำลังเล่นของเล่น หรือ กินอาหาร มักสังเกตได้ว่า พวกเขาจะหยุดกิจกรรมที่กำลังทำค้างอยู่ เช่น ปากยังคาอยู่ที่ของเล่น ตัวนิ่งไม่ไหวติง แต่จะเหลือบตามองข้างอย่างไม่ไว้ใจ แล้วเมื่อใดที่มือของเรา หรือ น้องหมาตัวอื่นเข้ามา เขาก็จะแง่งๆ ใส่ เสี่ยงต่อสงครามกลางบ้าน และ การได้รับบาดเจ็บ ดังนั้น หากผู้เลี้ยงเริ่มสังเกตเห็นพฤติกรรมหวงของเล่น ควรจดการจับฝึกในทันที!

จัดการอย่างไร

การฝึกปอมเมอเรเนียนจะได้ผลดีเมื่อฝึกตั้งแต่ยังเด็ก หรือ เริ่มฝึกตั้งแต่เขาเริ่มส่อพฤติกรรมไม่น่ารัก อย่างเช่น ถ้าเราเริ่มเห็นว่าเขา มีพฤติกรรมหวงของตั้งแต่ยังเด็ก ก็ให้ลองหากิจกรรม เล่นเกมกับถาดอาหาร เช่น จับ แตะ เล่นกับถาดขนาดที่เขากิน สามารถยก หรือ เลื่อนถาดไปไหนก็ได้ โดยที่เขาเป็นฝ่ายตาม หรือยอมทำตามคำสั่งของเรา แล้วค่อยให้ของกินในถาดเป็นรางวัล วิธีนี้ก็สามารถทำได้กับของเล่นค่ะ แต่ไม่ควรเล่นยื้อของเล่น ชักคะเย้อเด็ดขาด เพราะจะยิ่งกระตุ้นให้เขาต้องการเอาชนะ โกรธเกรี้ยวมากยิ่งขึ้นค่ะ

ส่วนปอมเมอเรเนียนเพิ่งจะมาเริ่มจัดการตอนที่โตแล้ว ผู้เลี้ยงต้องระมัดระวังอย่างมาก ที่จะใช้วิธีเดียวกับตอนเด็กๆ นะคะ เพราะโดนกัดขึ้นมาอาจจะเลือดออกได้ แต่ให้เขาเรียนรู้ว่าเราคือเจ้าของสิ่งของในบ้าน เช่นถ้าเขาจะกินข้าวต้องนั่งรอ จนกว่าเราจะยอมให้กิน เวลาจะนั่งบนโซฟา ต้องให้เราเป็นคนอนุญาตให้นั่ง ถ้าไม่ยอมทำตามก็ต้องไม่ยอมให้ในสิ่งที่เขาต้องการ ห้ามใจอ่อนเด็ดขาดค่ะ!

5. ติดเจ้าของ เรียกร้องความสนใจ

เวลาเห็นผู้เลี้ยงปอมเมอเรเนียน มักแยกไม่ค่อยออกว่าน้องหมาติดเจ้าของ หรือ เจ้าของติดน้องหมาเพราะดูทั้งคู่อยู่ด้วยกันไม่ห่าง แต่หากมองตามธรรมชาติของสายพันธุ์ ปอมเมอเรเนียนเป็นน้องหมาที่เลี้ยงไว้เป็นเป็นเพื่อน นั่งบนตัก (Lap Dog) พวกเขาจึงเสพติดผู้เลี้ยง ต้องการความรักความเอาใจใส่สูง ซึ่งความต้องการของเขาไม่ใช่การออกกำลังกาย หรือ ความต้องการพื้นฐานทั่วไปอย่างที่เข้าใจนะคะ หากเป็นความต้องการที่จะเป็น “ศูนย์กลางของจักรวาล” สนองความพึงพอใจทางจิตใจ เช่น ถ้าฉันชวนเล่นต้องเล่น ถ้าฉันเรียกต้องมาหา ถ้านั่งอยู่ฉันต้องได้นั่งตัก จะทำงาน หรือ มีเวลาส่วนตัวก็ไม่ค่อยได้ แล้วถ้าเมื่อไหร่ต้องถูกทิ้งให้อยู่ลำพัง พวกเขาก็จะแสดงพฤติกรรมก้าวร้าว ทั้งฉี่ไม่เป็นที่ กัดข้าวของ เห่าร้องเรียก เป็นมลพิษทางเสียงให้แก่บ้านใกล้เรือนเคียง แสบป่วนเต็มพิกัดเลยล่ะค่ะ

จัดการอย่างไร

ผู้ที่จะจัดการกับพฤติกรรมติดเจ้าของเป็นตังเมของปอมเมอเรเนียนก็ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นตัวผู้เลี้ยงนั่นเอง น้องหมาก็เหมือนกับเด็ก หากเขาทำสิ่งใด แต่เราก็ยังคงสนับสนุน เขาก็เข้าใจว่าถูกว่าดี ผู้เลี้ยงจำเป็นต้องเข้มงวดและมีวินัยมากขึ้นกับการอดทนต่อตัวเอง ไม่ป้อนความรัก การใส่ใจจนมากเกินความพอดี ต้องฝึกวินัยให้น้องหมารู้จักกฏเกณฑ์ระเบียบของบ้าน ต้องให้เราอนุญาตก่อน ไม่เปิดโอกาสให้เขาทำอะไรตามอำเภอใจ แล้วเมื่อใดที่เขาแสดงพฤติกรรมไม่น่ารัก ก็ให้เพิกเฉยในทันที ไม่แม้แต่จะสบตามอง หรือดุว่า แต่ให้เดินไปทำธุระอย่างอื่น เข้าครัวเตรียมอาหาร ดึงความสนใจของน้องหมาออกมา อีกทั้งยังเป็นการทำให้น้องหมาเห็นว่า วิธีนี้ใช้ไม่ได้ผล คราวหลังไม่ทำแล้วดีกว่า แม้เขาจะหาวิธีใหม่ๆ มาท้าทายให้เราหันไปสนใจ ก็ปล่อยเขาไปค่ะ เราก็ใช้วิธีเพิกเฉยไปเช่นเดิม....แล้วอย่าลืมพาไปออกกำลังกายด้วยนะคะ

หลายคนคงสเริ่มงสัยแล้วใช่ไหมคะว่าทำไมปอมเมอเรเนียนที่แสนจะน่ารัก กลับมีนิสัยก้าวร้าวบ้าง น่ารักขี้อ้อน ขี้ประจบบ้างเป็นบางช่วงขณะ บางช่วงเวลา ขึ้นๆ ลงๆ ซึ่งในบทความการฝึก การสื่อสารครั้งต่อไปพริกจะมาบอกถึงสาเหตุที่ทำให้พวกเขามีพฤติกรรมเช่นนี้ อย่างไรก็ตาม ปัญหาพฤติกรรมของปอมเมอเรเนียนใช่ว่าจะจัดการไม่ได้นะคะ การฝึกวินัย การมอบความรักให้อย่างถูกวิธี และ พอเพียง จะช่วยให้พวกเขาเป็นน้องปอมที่น่ารักสมกับรูปร่างหน้าตาไปได้อีกนานเลยล่ะค่ะ